bengang-bengut /béngang-béngut/

Adjektiva (adj)

  1. tidak lurus; tidak teratur
KBBI III
be·ngang-be·ngut /béngang-béngut/ a tidak lurus; tidak teratur
bendungan ~ benefaktif ~ bengah ~ bengal ~ bengang ~ bengang-bengut ~ bengap ~ bengawan ~ bengek ~ bengep ~ benggal