beranggul

Verba (v)

  1. menganggul
KBBI III

Kata Dasar

anggul

beranggar pikiran ~ beranggota ~ beranggotakan ~ berangguk ~ berangguk-angguk ~ beranggul ~ beranggut ~ berangin ~ berangin-angin ~ berangin-angin ke telinga ~ berangka