berangkap-rangkapan

Verba (v)

  1. berpasang-pasangan; berdua-dua: menari ~
KBBI III

Kata Dasar

rangkap

berangka-angkaan ~ berangkai ~ berangkai-rangkai ~ berangkal ~ berangkap ~ berangkap-rangkapan ~ berangkat ~ berangkulan ~ berangsang ~ berangsong ~ berangsur