bercekcok

Verba (v)

  1. bertengkar; berselisih; berbantah: ia selalu ~ mulut dengan saudara-saudaranya sendiri
KBBI III

Kata Dasar

cekcok

  • ebsoft: had high words,have high words,having high words
bercekak ~ bercekak pinggang ~ bercekakak cekikik ~ bercekakakan ~ bercekakan ~ bercekcok ~ bercekik ~ bercekik merih ~ bercekikikan ~ bercekit ~ bercela