berkejaran

Verba (v)

  1. berlari buru-memburu; saling (bergantian) mengejar: anak-anak ~ sambil bersenda gurau
KBBI III

Kata Dasar

kejar

berkejang ~ berkejang-kejang ~ berkejap ~ berkejap-kejap ~ berkejar-kejaran ~ berkejaran ~ berkeji ~ berkeji diri ~ berkejut ~ berkejutan ~ berkekalan