berkeputusan

Verba (v)

  1. berkesudahan; berakhir; ada keputusan (akhirnya): tidak ~ , tidak ada kesudahannya (akhirnya, putus-putusnya)
KBBI III

Kata Dasar

putus

berkepit tangan ~ berkepuk ~ berkepul ~ berkepul-kepul ~ berkepung ~ berkeputusan ~ berkerabat ~ berkerabu ~ berkerah ~ berkerak ~ berkeramas