bermulut

Verba (v)

  1. ada mulutnya; mempunyai mulut; memakai mulut, berlubang: meriamnya - panjang
  2. (kas) berkata; bercakap-cakap
KBBI III

Kata Dasar

mulut

  • bermulut di mulut orang: selalu meniru perkataan orang
  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. bermulut berahang gnatostomatous berahang; bermulut Biologi Pusba

  • 1 - 1 dari 1 entri

bermukah ~ bermukim ~ bermula ~ bermula-mula ~ bermuluk-muluk ~ bermulut ~ bermulut asin ~ bermulut besar ~ bermulut bocor ~ bermulut gapil ~ bermulut karung