bermusuh

Verba (v)

  1. musuh-memusuhi; berlawanan (berlaku seperti musuh dengan musuh): kedua pihak selalu -; mendamaikan kedua suku yang -
  2. saling memusuhi
KBBI III

Kata Dasar

musuh

bermunculan ~ bermuram ~ bermuram durja ~ bermusik ~ bermusim ~ bermusuh ~ bermusuhan ~ bermusyawarah ~ bermutu ~ bermuwajahah ~ bernada