bertabrakan

Verba (v)

  1. saling menabrak; berlanggaran: kedua bus itu ~ karena mau saling mendahului
KBBI III

Kata Dasar

tabrak

  • ebsoft: collide.
  • gkamus: collide.
bersyubhat ~ bersyukur ~ bertabiat ~ bertabir ~ bertablig ~ bertabrakan ~ bertabur ~ bertabur segan-segan ~ bertabur urai ~ bertabur-tabur ~ bertaburan