bertengkelek

Verba (v)

  1. memakai tengkelek: ke mana pun pergi ia selalu ~
KBBI III

Kata Dasar

tengkelek

bertenggang-tenggangan ~ bertenggek ~ bertengger ~ bertengkar ~ bertengkaran ~ bertengkelek ~ bertengking ~ bertengkuluk ~ bertenjet ~ bertentang ~ bertentangan