bertimbun-timbun

Verba (v)

  1. bersusun-susun; beberapa timbunan; banyak sekali
KBBI III

Kata Dasar

timbun

bertimbang taruh ~ bertimbang terima ~ bertimbang tunai ~ bertimbangan ~ bertimbun ~ bertimbun-timbun ~ bertimpa-timpa ~ bertimpas-timpas ~ bertimpuh ~ bertindak ~ bertindak sendiri