bertingkah-tingkah

Verba (v)

  1. silih berganti (bersambut-sambutan, berselang-selang), seperti bunyi gendang dengan bunyi-bunyian yang lain, bunyi lesung: gendang dan canang ~; bunyi katak dan salak anjing ~ memecah kesunyian malam
KBBI III

Kata Dasar

tingkah

bertinggal ~ bertinggal kata ~ bertinggung ~ bertingkah ~ bertingkah laku ~ bertingkah-tingkah ~ bertingkat ~ bertingkat-tingkat ~ bertingkrang ~ bertingkuh ~ bertinjau-tinjauan