bucu

Nomina (n)

  1. penjuru; sudut; ujung
KBBI III
Sinonim
n: penjuru; sudut; ujung
Turunan
v: berbucu
  • ebsoft: angle, corner.
  • gkamus: angle, corner.
bu·cu n penjuru; sudut; ujung;

ber·bu·cu v bersudut: kayu itu - lima
bubur sura ~ bubus ~ bubus tumbang ~ bubut ~ bubutan ~ bucu ~ budak ~ budak belian ~ budak dalam ~ budanco ~ budaya