cengung

Verba (v)

  1. tercengung
KBBI III
ce·ngung, ter·ce·ngung v tertegun krn keheranan, terkejut, dsb; melengkung; tercengang
cengkung cengking ~ cengkung mengkung ~ cengkurai ~ cengkuyung ~ cengli ~ cengung ~ cengut ~ centadu ~ centang ~ centang-perenang ~ centangan