mencacat

Verba (v)

  1. mengatakan kejelekan (kekurangan) orang dsb; mencela: suka ~ orang bukanlah perbuatan yang terpuji
KBBI III

Kata Dasar

cacat

Sinonim
v: mencela; mengutuk
Antonim
v: memuji
mencacak tonggak ~ mencacakkan ~ mencacap ~ mencacapi ~ mencacar ~ mencacat ~ mencacati ~ mencacau ~ mencaci ~ mencaci maki ~ mencadai