menceletuk

Verba (v)

  1. berujar secara spontan; menyela: dia ~ saat ketua rapat memberi laporan
KBBI III Ragam cakapan

Kata Dasar

celetuk

Sinonim
n: celetuk; v: menyela
mencelangakkan ~ mencelapaki ~ mencelat ~ mencelengi ~ mencelep ~ menceletuk ~ mencelikkan ~ mencelis ~ menceluk ~ mencelung ~ mencelungkan