mencengkamkan

Verba (v)

  1. mengenakan kuku (cakar, tangan) untuk mencengkam: ~ kuku pada mangsanya
KBBI III

Kata Dasar

cengkam

mencengam ~ mencengangkan ~ mencengap ~ mencengis-cengis ~ mencengkam ~ mencengkamkan ~ mencengkelong ~ mencengkeram ~ mencengkeramkan ~ mencengut ~ mencentang