menconteng

Verba (v)

  1. mencoreng dengan arang (tinta, cat, dsb): anak itu ~ alisnya dengan arang
KBBI III

Kata Dasar

conteng

  • menconteng arang di muka: memberi malu
menconggokkan ~ mencongklang ~ mencongkong ~ mencongok ~ mencongol ~ menconteng ~ menconteng-conteng ~ mencontengkan ~ mencontoh ~ mencontohi ~ mencontohkan