mengembus

Verba (v)

  1. kabur; lari: semua penjahat habis ~
  2. meniup; bertiup: angin pun ~ dari sebelah barat
KBBI III Ragam cakapan

Kata Dasar

embus

mengembun ~ mengembungkan ~ mengembuni ~ mengembunkan ~ mengembur ~ mengembus ~ mengembuskan ~ mengembut ~ mengembut-embut ~ mengemendang ~ mengemis