menjejal

Verba (v)

  1. mengisi (lubang, mulut, dsb) penuh-penuh; menutup lubang (celah dsb) dengan pangkal dsb; menyuapi banyak-banyak: majalah dan buku pelajaran yang mengalir terus setiap tahun ~ perpustakaan; ~ lubang
KBBI III

Kata Dasar

jejal

Sinonim
v: mengendal
menjegal ~ menjegil ~ menjejak ~ menjejaki ~ menjejakkan ~ menjejal ~ menjejali ~ menjejalkan ~ menjelai ~ menjelajah ~ menjelajahi