piawai

Adjektiva (adj)

  1. pandai; cakap; mampu: yang menjadi juru bicara kedua belah pihak benar-benar orang yang --; dia adalah ahli ekonomi yang --
  2. betul (tentang anak timbangan); bungkal yang -- , anak timbangan yang betul
  3. (ki) adil (tentang pertimbangan, putusan, dsb)
KBBI III
  • ebsoft: skilled, expert, sophisticated.
  • gkamus: skilled, expert, sophisticated.
pi·a·wai a 1 pandai; cakap; mampu: yg menjadi juru bicara kedua belah pihak benar-benar orang yg --; dia adalah ahli ekonomi yg --; 2 betul (tt anak timbangan); bungkal yg -- , anak timbangan yg betul; 3 ki adil (tt pertimbangan, putusan, dsb);

ke·pi·a·wai·an n kepandaian; kecakapan; kemampuan: ia menjadi buah bibir krn ~ nya menari
  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. fasih, piawai savvy fasih; piawai *Umum* SM

  • 1 - 1 dari 1 entri

pias ~ pias tengah ~ piaster ~ piat ~ piatu ~ piawai ~ pica ~ picah ~ pici ~ picik ~ picing