tempan

Nomina (n)

  1. kayu panjang sebagai penutup pintu atau jalan; sengkang
KBBI III
tem·pan n kayu panjang sbg penutup pintu atau jalan; sengkang
tempaan ~ tempah ~ tempahan ~ tempala ~ tempalak ~ tempan ~ tempang ~ tempap ~ tempat ~ tempat bertanya ~ tempat hati