terconteng

Verba (v)

  1. sudah diconteng(kan)
  2. (ki) kena noda (aib, malu)
KBBI III

Kata Dasar

conteng

  • terconteng arang di muka: mendapat malu
tercogok ~ tercolok ~ tercondong ~ tercongget-congget ~ terconggok ~ terconteng ~ tercoreng ~ tercoreng-moreng ~ tercuar ~ tercuci ~ tercundang