tergagau

Verba (v)

  1. tiba-tiba berteriak keras-keras (karena terkejut dsb): dia ~ ketika laki-laki itu muncul secara tiba-tiba
KBBI III

Kata Dasar

gagau

terfokus ~ tergabas ~ tergabung ~ tergadai ~ tergagap-gagap ~ tergagau ~ tergagau-gagau ~ tergaguk-gaguk ~ tergalang ~ tergamak ~ tergamang