menjengkal muka

Verba (v)

  1. melakukan perbuatan yang sia-sia
KBBI III Kiasan

Kata Dasar

jengkal; menjengkal; muka

menjenggut ~ menjengit ~ menjengit-jengit ~ menjengkal ~ menjengkal dada ~ menjengkal muka ~ menjengkali ~ menjengkang ~ menjengkeli ~ menjengkelit ~ menjengkelkan