merungutkan

Verba (v)

  1. bersungut; memberengut; merungut
KBBI III

Kata Dasar

rungut

merungus ~ merungus-rungus ~ merungus-rungus kecil ~ merungut ~ merungut-rungut ~ merungutkan ~ merunjam ~ merunjang ~ merunjau ~ merunjung ~ meruntai