berbelau-belauan

Verba (v)

  1. mengaburkan mata (tentang warna dsb); membuat pemandangan berkunang-kunang
KBBI III

Kata Dasar

belau

Sinonim
n: belau
berbelahan ~ berbelakang-belakangan ~ berbelang-belang ~ berbelaskasihan ~ berbelasungkawa ~ berbelau-belauan ~ berbeli-beli ~ berbeli-belian ~ berbelimbing ~ berbelintang ~ berbelintangan