berbelintang

Verba (v)

  1. terletak melintang: mereka melangkahi batang-batang pohon yang - di tengah jalan
KBBI III

Kata Dasar

belintang

Sinonim
v: belintang
berbelasungkawa ~ berbelau-belauan ~ berbeli-beli ~ berbeli-belian ~ berbelimbing ~ berbelintang ~ berbelintangan ~ berbelit ~ berbelit-belit ~ berbelok ~ berbelok-belok