berduel

Verba (v)

  1. melakukan duel (perang tanding)
  2. (cak) berkelahi seorang lawan seorang
KBBI III

Kata Dasar

duel

  • ebsoft: duel
berdosa ~ berdosis ~ berdua ~ berdua-dua ~ berduaan ~ berduel ~ berduet ~ berduit ~ berduka ~ berdukacita ~ berdukun