berkasih-kasihan

Verba (v)

  1. saling mengasihi; saling mencintai; saling menyayangi: kedua mempelai itu ~
KBBI III

Kata Dasar

kasih

berkas tersendiri ~ berkasak-kusuk ~ berkasan ~ berkasidah ~ berkasih ~ berkasih-kasihan ~ berkat ~ berkata ~ berkata dua ~ berkata-kata ~ berkatak-katak