berkubu

Verba (v)

  1. memakai kubu; diperkuat dengan kubu; bertahan dalam kubu: tentara Islam ~ di bandar Medinah untuk menghindari serangan orang musyrik
  2. menangkap dengan kubu
KBBI III

Kata Dasar

kubu

Sinonim
v: berkuta
  • ebsoft: entrenched,entrenching
berkuat-kuat ~ berkuat-kuatan ~ berkubah ~ berkubak ~ berkubang ~ berkubu ~ berkubur ~ berkucak ~ berkucur ~ berkuda ~ berkudis