berlaga kasih

Verba (v)

  1. bercinta; berkasih-kasihan: puncak alur yang pertama adalah Abimanyu dan Utari ~ kasih
KBBI III Kiasan

Kata Dasar

berlaga; kasih; laga

berlabun-labun ~ berladang ~ berladung ~ berladung air mata ~ berlaga ~ berlaga kasih ~ berlagak ~ berlagu ~ berlahar ~ berlain-lainan ~ berlainan