bermanis-manis

Verba (v)

  1. berkata-kata dengan manis atau dengan perkataan yang elok-elok: bicaralah sekadar yang perlu saja, jangan -
KBBI III

Kata Dasar

manis

bermanah ~ bermandi ~ bermandikan ~ bermanfaat ~ bermanis ~ bermanis-manis ~ bermanja-manja ~ bermanjau ~ bermantel ~ bermanuver ~ bermara