berpangkat

Verba (v)

  1. mempunyai pangkat: ia ~ kolonel
  2. berkedudukan tinggi: gadis itu mendapatkan suami orang ~
KBBI III

Kata Dasar

pangkat

  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. berpangkat rank berpangkat Hukum DS

  • 1 - 1 dari 1 entri

berpandukan ~ berpangkal ~ berpangkal tolak ~ berpangkalan ~ berpangkas ~ berpangkat ~ berpangkat-pangkat ~ berpangku ~ berpangku tangan ~ berpangsa ~ berpangsi