berpinggang

Verba (v)

  1. mempunyai pinggang: gadis itu ~ ramping
KBBI III

Kata Dasar

pinggang

  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. kendang kecil berpinggang damaru berpinggang; kecil; kendang Arkeologi Pusba

  • 1 - 1 dari 1 entri

berpinar ~ berpinar emas ~ berpinar-pinar ~ berpindah ~ berpindah-pindah ~ berpinggang ~ berpingit ~ berpinta ~ berpintal ~ berpintal-pintal ~ berpirau