berpucuk

Verba (v)

  1. keluar pucuknya
  2. ada pucuknya: kata tak ~ , putusan yang terakhir
KBBI III

Kata Dasar

pucuk

berpuak-puak ~ berpuaka ~ berpual-pual ~ berpuas diri ~ berpuasa ~ berpucuk ~ berpugak-pugak ~ berpuing-puing ~ berpuisi ~ berpukas ~ berpukas-pukas