cerabih

Verba (v)

  1. mencerabih
KBBI III Arkais
ce·ra·bih ark v, men·ce·ra·bih v bercakap-cakap tidak keruan; banyak omong; berseloroh
cepo ~ cepol ~ cepu ~ cepuk ~ cerabah ~ cerabih ~ cerabut ~ ceracah ~ ceracak ~ ceracam ~ ceracap