cikun

Verba (v)

  1. bercikun-cikun
KBBI III Bahasa Minangkabau
ci·kun Mk, ber·ci·kun-ci·kun v bersembunyi-sembunyi; (bermufakat) dng diam-diam
cikar kanan ~ cikar kiri ~ cikok ~ cikrak ~ ciku ~ cikun ~ cikut ~ cikutan ~ cilap ~ cilawagi ~ cili