gonyel /gonyél/

Verba (v)

  1. menggonyel
KBBI III
go·nyel /gonyél/ v, meng·go·nyel v 1 menekan-nekan atau memijit-mijit perlahan-lahan (pd orang sakit); 2 menggonyeh; menggigit-gigit puting susu (tt bayi)
gontai ~ gontok ~ gontok-gontokan ~ gonyak ~ gonyeh ~ gonyel ~ gonyoh ~ gopek ~ gopoh ~ gopoh mamang ~ gorap