kacau-balau

Adjektiva (adj)

  1. sangat kacau
KBBI III
ka·cau-ba·lau a sangat kacau;

me·nga·cau·ba·lau·kan v menjadikan atau menyebabkan kacau-balau
kacapuri ~ kacar ~ kacau ~ kacau abu ~ kacau balau ~ kacau-balau ~ kacauan ~ kacek ~ kacer ~ kaci ~ kacici