kecak pinggang

Verba (v)

  1. berkecak pinggang
KBBI III
ke·cak ping·gang, ber·ke·cak ping·gang v menumpukan tangan di pinggang; bercekak pinggang; bertolak pinggang
kecabulan ~ kecaburan ~ kecacatan ~ kecai ~ kecak ~ kecak pinggang ~ kecakapan ~ kecalingan ~ kecam ~ kecaman ~ kecamatan