kekas

Verba (v)

  1. mengekas

Nomina (n)

  1. (Plb) sebidang tanah di antara ladang baru dan ladang yang telah ditanami
KBBI III Arkais
Sinonim
v: kais; mengekas
Turunan
v: mengekas
  • ebsoft: see KAKAS.
  • gkamus: see KAKAS.
1ke·kas ark v, me·nge·kas v mengais (tt ayam)

2ke·kas Plb n sebidang tanah di antara ladang baru dan ladang yg telah ditanami
kekar ~ kekara ~ kekaras ~ kekariban ~ kekaryaan ~ kekas ~ kekasaran ~ kekasih ~ kekat ~ kekau ~ kekawin