kemerduan bunyi

Nomina (n)

  1. efek yang dihasilkan oleh kata sehingga bunyinya selaras dan menyenangkan pendengaran
KBBI III

Kata Dasar

bunyi; kemerduan; merdu

kemerahan ~ kemerakan ~ kemercusuaran ~ kemerdekaan ~ kemerduan ~ kemerduan bunyi ~ kemerosotan ~ kemerosotan tanah ~ kemesraan ~ kemestian ~ kemesu