keseleo /keseléo/

Verba (v)

  1. terpelecok; terkilir; salah urat
KBBI III Dialek Melayu Jakarta
  • ebsoft: be sprained.
  • gkamus: be sprained.
ke·se·leo /keseléo/ Jk v terpelecok; terkilir; salah urat;

-- lidah ki salah mengatakan; salah mengucapkan
keselak ~ keselamatan ~ keselapan ~ keselarasan ~ keselektifan ~ keseleo ~ keseleo lidah ~ keselesaian ~ keseluruhan ~ kesemanan ~ kesemaran