ketakar-keteker /ketakar-ketékér/

Verba (v)

menggapai-gapai (orang jatuh yang berusaha bangun)

KBBI

ke·ta·kar-ke·te·ker /ketakar-ketékér/ v menggapai-gapai (orang jatuh yg berusaha bangun)

ketahuan ~ ketahuan budi ~ ketai ~ ketak ~ ketakaburan ~ ketakar-keteker ~ ketakjuban ~ ketakong ~ ketakrifan ~ ketaksaan ~ ketaksamaan