kikik

Verba (v)

  1. berkikikan
KBBI III
ki·kik v, ber·ki·kik·an v tertawa bercekikikan: kedua pramuria itu ~ krn melihat sesuatu yg lucu;

me·ngi·kik v tertawa kecil;

ter·ki·kik-ki·kik v mengikik
kijing ~ kijip ~ kiju ~ kik ~ kikih ~ kikik ~ kikil ~ kikir ~ kikir belah rotan ~ kikir kuku ~ kikir pari