larah

Verba (v)

  1. berlarah-larah

Nomina (n)

  1. berlarah-larah
KBBI III
1la·rah, ber·la·rah-la·rah v berturut-turut; beruntun;

me·la·rah v mengambil giliran (untuk menari dsb)

2la·rah n, ber·la·rah-la·rah v beralur-alur; bergaris-garis (batang kayu dsb)
lapuk ~ lapun ~ lapur ~ lara ~ lara wirang ~ larah ~ larai ~ larak ~ laram ~ larang ~ larangan