matlak

Nomina (n)

  1. daerah tempat terbit matahari, terbit fajar, atau terbit bulan
KBBI III Bahasa Arab
mat·lak Ar n daerah tempat terbit matahari, terbit fajar, atau terbit bulan
mati tegang ~ mati terbebang ~ mati-mati ~ mati-matian ~ matine ~ matlak ~ matoa ~ maton ~ matra ~ matras ~ matres