melempang pukang

Verba (v)

  1. lintang pukang; terletak tidak beraturan: bukunya ~ pukang di atas meja
KBBI III

Kata Dasar

lempang; melempang; pukang

melembur ~ melembutkan ~ melembutkan hati ~ melempai ~ melempang ~ melempang pukang ~ melempap ~ melempar ~ melemparkan ~ melempem ~ melempengkan