membuang sipat

Verba (v)

  1. melukai orang sehingga cacat (pada mata, kaki, dsb)
KBBI III

Kata Dasar

buang; membuang; sipat

membuang peran ~ membuang sauh ~ membuang sepanjang adat ~ membuang sial ~ membuang sikap ~ membuang sipat ~ membuang tangan ~ membuang tembakan ~ membuang tempo ~ membuang tingkah ~ membuang undi